درباره مصرف کلسیم و ریزش مو بیشتر بدانید

سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) یک بیماری مزمن است که ۱۵ تا ۲۰ درصد از زنان در سنین باروری را تحت تاثیر قرار می‌دهد. از بیومارکرهای بیولوژیکی آن می‌توان به تستوسترون بالا و عدم حساسیت به انسولین اشاره کرد.

علائم آن نیز شامل تشکیل کیست‌های کوچک روی تخمدان‌ها، قاعدگی نامنظم، افزایش وزن و حتی ریزش مو (در نتیجه عدم تعادل هورمونی و تستوسترون بالا) است. جالب توجه است که این سندرم با کمبودهای جزئی ویتامین B-12، C، D و کلسیم همراه است.

پزشکان معتقدند اگرچه کمبود کلسیم باعث سندرم تخمدان پلی‌کیستیک نمی‌شود، اما به طور غیرمستقیم با بروز ریزش مو با الگوی زنانه که اغلب با این بیماری همراه است مرتبط است.

غدد پاراتیروئید بخشی از سیستم غدد درون ریز ما هستند. آنها از چهار غده تشکیل شده‌اند که درست در پشت تیروئید قرار دارند. وقتی سطح کلسیم خون پایین می‌آید، پاراتیروئید مسئول بازگرداندن آن به محدوده طبیعی است. این کار را با ترشح هورمونی به نام هورمون پاراتورمون انجام می‌دهد.

هورمون پاراتیروئید به بدن سیگنال می‌دهد که کلسیم را از استخوان خارج کند. در این شرایط، سطح کلسیم خون افزایش می‌یابد و سپس کلسیم به سایر بافت‌های مورد نیاز توزیع می‌شود.

مطالعات نشان داده‌اند که وقتی هورمون پاراتیروئید به فولیکول‌های مو اضافه می‌شود، می‌تواند باعث ورود زودرس آن‌ها به فاز کاتاژن چرخه مو شود. کاتاژن مرحله گذار بین مراحل رشد و ریزش چرخه مو است. بنابراین، هر چیزی که باعث تحریک کاتاژن شود، در نهایت به ریزش مو منجر می‌شود.

چنین داده‌ای نشان می‌دهد که افزایش مزمن سطوح هورمون پاراتیروئید و به‌دنبال آن افزایش کلسیم خون می‌تواند باعث ریزش مزمن مو شود. جای تعجب نیست که ریزش مو یک شکایت رایج در میان افرادی است که پاراتیروئید بیش‌فعال دارند.

بنابراین، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک و پرکاری غده پاراتیروئید (هیپرپاراتیروئیدیسم) باعث ایجاد عدم تعادل در مصرف کلسیم و ریزش مو می‌شوند.