درباره هورمون ریزش مو زنانه بیشتر بدانید

نمی‌توان انکار کرد که هورمون‌ها شایع‌ترین علت ریزش مو برای زنان هستند. معمولا نقش هورمون‌های زنانه استروژن و پروژسترون در ریزش مو خانم‌ها، در دوران یائسگی یا بعد از بارداری و قطع قرص‌های ضدباردرای به‌خوبی خود را نشان می‌دهد. برخی از زنان ممکن است به‌دلیل کاهش ناگهانی سطح استروژن بعد از بارداری، شکننده یا نازک شدن موها را تجربه کنند.

اثرات هورمون ریزش مو زنانه فقط در خانم‌های جوان مشاهده نمی‌شود و در خانم‌های مسن و یائسه نیز می‌تواند بروز کند. زیرا در بدن خانم‌ها، آندروژن‌ها توسط هورمون‌های زنانه مانند استروژن و پروژسترون کنترل می‌شوند.

در شرایطی مثل یائسگی که هورمون‌های جنسی استروژن و پروژسترون کاهش پیدا می‌کنند، هورمون‌های مردانه غالب می‌شوند و دی هیدروتستوسترون بیشتری تولید می‌کنند. از طرفی، کاهش تولید هورمون‌های زنانه، حساسیت فولیکول‌های مو به هورمون‌های مردانه را نیز افزایش می‌دهد.

 در این شرایط، فولیکول‌ها تحت خطر تحلیل رفتن و کوچک شدن قرار می‌گیرند. به‌خصوص اگر زمینه ارثی و سابقه خانوادگی وجود داشته باشد. پس نمی‌توان اثرات غیرمستقیم انواع هورمون ریزش مو زنانه استروژن و پروژسترون را نادیده گرفت!

ریزش مو در دوران یائسگی در اثر نوسانات هورمون ریزش مو زنانه، معمولا بین سنین ۵۰ تا ۶۰ سالگی اتفاق می‌افتد. البته بسته به سن خاصی که یائسگی شروع می‌شود، ممکن است در فاصله زمانی بین ۳۰ تا ۴۰ سالگی نیز رخ دهد. خوشبختانه ریزش مو یائسگی با هورمون‌درمانی قابل درمان است.

مطالعات نشان می‌دهند که تنها ۱۲ درصد از زنان بین ۲۰ تا ۲۹ سال درجاتی از ریزش مو در اثر نوسانات هورمون ریزش مو زنانه را نشان می‌دهند، درحالی‌که زنان ۸۰ سال به بالا بیش از ۶۰ درصد احتمال دارد که درجاتی از ریزش مو هورمونی را تجربه کنند.